Κάτι παραπάνω από υπαρκτός είναι ο κίνδυνος να γίνει παρανάλωμα του πυρός ολόκληρος ο λόφος τους Προφήτη Ηλία, αφού το ύψος των χόρτων στο μεγαλύτερο μέρος ξεπερνά το ένα μέτρο, ενώ τα ξερά κλαδιά είναι παντού διάσπαρτα.

Οι επικοινωνιακές τακτικές και τα παιχνίδια με τις ημέρες περιβάλλοντος και τους εθελοντές του κ. Λάππα είναι μόνο για φωτογραφίες, αφού από μια απροσεξία ή ακόμη – ακόμη και από ένα πεταμένο μπουκάλι μπορεί να δούμε καταστάσεις ανάλογες με αυτές της Αττικής.

Παρά το γεγονός πως υπάρχει σχεδόν σε 24ωρη βάση (αν βγαίνουν οι βάρδιες) ένα όχημα της πυροσβεστικής στον χώρο, «αν ο αέρας φυσήξει δυνατά, δεν θα προλάβουμε να κάνουμε τίποτα», θα πούνε άντρες της Π.Υ. Τρικάλων που συναντήσαμε όσες φορές βρεθήκαμε για ρεπορτάζ στο χώρο.

Όμως το ίδιο πρόβλημα είναι και στο χώρο γύρω από το «Φρούριο», οπου και εκεί τα χόρτα και τα ξερά κλαδιά δεν θέλουν καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να πάρουν φωτιά.

«Κοιμάμαι με το λάστιχο της βρύσης στο χέρι» λέει κάτοικος της περιοχής, υπερβάλλοντας βέβαια, για να δείξει την τραγικότητα της κατάστασης.

Ο μόνος που κατάφερε να αποψιλώσει κάποια χόρτα ήταν η ΔΕΥΑΤ στις δεξαμενές που υπάρχουν εκεί, υπό τις οδηγίες του Τάκη Παζαίτη.