Του Χρήστου Κοντού
Δημήτρης 28, Γιώργος 59, Αγγελική 36, Δέσποινα 14… μπορούν να γραφούν σελίδες ολόκληρες και εφημερίδες ονομάτων και ηλικιών που έφυγαν από κοντά μας το τελευταίο διάστημα από κορονοϊό. Μόνο στο νομό Τρικάλων πάνω από 200. Με υποκείμενα νοσήματα και χωρίς… Κι όμως όλοι αυτοί θα ζούσαν. Λίγο παραπάνω να προσέχαμε όλοι και λίγο περισσότερο να πιστεύαμε τους ειδικούς, τους επιστήμονες, τους γιατρούς.
Και όχι τους κομπογιαννίτες και τους παππάδες που πιστεύουν σε απίστευτα πράγματα που ούτε ο νους του Θεού δεν μπορεί να χωρέσει.
Όμως πιο επικίνδυνοι όλων είναι εκείνοι που καλυμμένοι πίσω από ένα δήθεν προσωπείο του ψαγμένου, του φιλοσοφημένου, με την ευγλωττία τους πείθουν τον απλό κοσμάκη να τους ακολουθήσει γιατί έτσι βρήκαν λόγο ύπαρξης. Ανθρωποι που ήξεραν τα πάντα θεωρητικά για την Δημοκρατία, αλλά μόνο σε ότι αφορά στους άλλους, σε αυτούς αν δεν παίρνανε αυτό που θέλανε έδειχναν το πρόσωπο του μικρού δικτατορίσκου βγάζοντας από μέσα τους τον Χιτλέρ. Ανθρωποι που ποτέ δεν πίστεψαν πως υπάρχει και άλλο δίκιο κι άλλη αλήθεια, πέραν από την δική τους.
Ανθρωποι που θεωρούν πως έχουν δικαίωμα να σκοτώνουν τον δίπλα τους, γιατί πίστεψαν πως μπορεί να γίνουν μάγκες και επαναστάτες όχι μόνο μη κάνοντας οι ίδιοι το εμβόλιο, αλλά παίρνοντας κι άλλους στο λαιμό τους με τα ωραία επαναστατικά λόγια τους…
Κι αν θέλετε στην τελική να συμφωνήσω μαζί τους πως αυτό που κάνουν είναι το σωστό, δεν θα πρέπει όμως να πείσουν εμένα και την πλειοψηφία του κόσμου; Δεν θα πρέπει να πείσουν γιατί πρέπει να θυσιαστεί μια γενιά σε έναν αγώνα που δεν πιστεύει; Μήπως η Δημοκρατία σας σταματά εκεί που αρχίζει η ζωή των άλλων;