Ομιλία Παναγιώτας Δριτσέλη στο σχέδιο νόμου “Αναλογική Εκπροσώπηση των πολιτικών κομμάτων, διεύρυνση του δικαιώματος εκλέγειν και άλλες διατάξεις περί εκλογής βουλευτών.”
“Με το νέο εκλογικό σύστημα εδραιώνεται η πραγματική ισότητα της ψήφου”.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι δύσκολες οι συζητήσεις μας όταν φτάνουν τα μεσάνυχτα. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ούτε τι ακούσαμε τις τελευταίες εβδομάδες, ούτε τι ακούσαμε στις επιτροπές, ούτε τι ακούμε σήμερα στην Ολομέλεια για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Ξεκινάω με δυο προβληματισμούς, τους οποίους, βέβαια, έχουμε αναφέρει πάρα πολλές φορές, αλλά φαίνεται ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν λέει να καταλάβει, αλλά ούτε και να υπερκεράσει. Το στρατηγικό αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζει και το οποίο φαίνεται να την ταλανίζει σε κάθε νομοσχέδιο που αυτή η Κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση την κρατάει πάρα πολύ πίσω. Το να μας καταγγέλλει για πράγματα που δεν εφαρμόσαμε, γιατί δεν μπορέσαμε και για τα οποία έχουμε δεσμευτεί, είναι κάτι που το καταλαβαίνουμε όλοι. Το να μας καταγγέλλει, όμως, για πράγματα τα οποία έχουμε δεσμευτεί ότι θα κάνουμε και τα κάνουμε, αποτελεί ένα παράδοξο.
Μάλιστα, ένας συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας έφθασε στο σημείο να πει ότι είμαστε έρμαια των πολιτικών μας δεσμεύσεων, επειδή φέρνουμε για ψήφιση την απλή αναλογική. Εδώ είναι να γελάει κανείς. Πραγματικά, είναι να γελάει κανείς. Από την άλλη, όμως μήπως έτσι είχατε μάθει; Άλλα να λέτε πριν τις εκλογές και άλλα να κάνετε μετά τις εκλογές, οπότε για εσάς είναι απολύτως φυσιολογικό;
Από την άλλη, έχουμε μια βεβαιότητα την οποία δεν καταλαβαίνω και την οποία ακούω συνεχώς. Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι στις επόμενες εκλογές θα είναι πρώτο κόμμα. Μάλιστα! Προφανώς συρρέουν οι πολίτες στα γραφεία σας και σας λένε ή σας επιβραβεύουν για την πολιτική που εφαρμόσατε ή για τη στρατηγική που ακολουθείτε, ή στους δρόμους που κυκλοφορείτε, ανυπόμονα σας ρωτούν πότε, επιτέλους, θα ξαναέρθετε στα πράγματα, ή -μη μου πείτε- κοιτάτε τις δημοσκοπήσεις. Προφανώς, κοιτάτε τις δημοσκοπήσεις, την αξιοπιστία των οποίων δεν χρειάζεται να σχολιάσω εγώ.
Έχω την αίσθηση ότι απλά πίσω από αυτές τις μεγαλοστομίες προσπαθείτε να αποφύγετε να απαντήσετε σε κρίσιμα και πολύ βασικά πολιτικά ερωτήματα. Και ποια είναι αυτά; Τι πολιτικό σύστημα χρειαζόμαστε και ποιο πολιτικό σύστημα, επιτέλους, θα μας συνδέσει με την κοινωνία; Ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θα είναι μακριά από τις επιλογές των πολιτών; Ένα πολιτικό σύστημα, με το οποίο, ό,τι και να ψηφίζει ο πολίτης, οι ίδιοι και οι ίδιοι θα κυβερνούν για πάντα; Θέλουμε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θα δημιουργεί τζάκια και δίκτυα εξουσίας που δεν θα αλλάζουν ποτέ;
Ένα τέτοιο εκλογικό σύστημα, κυρίες και κύριοι βουλευτές, δοκιμάστηκε στη χώρα μας εδώ και τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες. Με ποια αποτελέσματα; Η σχέση του πολίτη με την πολιτική μεταβλήθηκε σε σχέση πάτρωνα και πελάτη, η σχέση του πολίτη με τα πολιτικά κόμματα μεταβλήθηκε σε σχέση πελατειακής εξάρτησης, η σχέση του πολίτη με τις ίδιες τις εκλογές μεταβλήθηκε σε μια σχέση αδιαφορίας. Και σε αυτά τα προβλήματα, ακριβώς, ερχόμαστε να απαντήσουμε με το παρόν νομοσχέδιο.
Ο δικός μας στόχος αυτός είναι να ενεργοποιήσουμε ξανά τη συλλογική φωνή της κοινωνίας. Θέλουμε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θα εκφράζει πραγματικά αντιπροσωπευτικά τη λαϊκή βούληση και θα αναζητά συνθέσεις πάνω σε αυτήν τη βάση. Αυτή είναι η αρχή, αυτή είναι η αξιακή αφετηρία από την οποία εμείς εκκινούμε.
Σε αυτήν ακριβώς τη λογική εδραιώνουμε την ισότητα της ψήφου. Η κατάργηση του μπόνους αποτελεί τον πυλώνα για την απλή αναλογική και με αυτόν τον τρόπο η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων θα είναι αντίστοιχη των πραγματικών ποσοστών που λαμβάνουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Η αλλαγή αυτή στο εκλογικό σύστημα της χώρας θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της κοινοβουλευτικής πολυφωνίας και του πλουραλισμού.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση βέβαια και τα κόμματα της ήσσονος Αντιπολίτευσης κινδυνολογούν στο ζήτημα αυτό, επικαλούμενοι τον κίνδυνο της ακυβερνησίας. Αυτό, όμως, το επιχείρημα είναι αρκετά ετεροχρονισμένο, αφού ήδη τα τελευταία χρόνια σε όλες τις εθνικές εκλογές, ακόμα και με αυτό το σύστημα κανένα κόμμα δεν κατάφερε να έχει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία.
Επίσης, η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να συνδέσει αυτήν την ιστορική τομή της απλής αναλογικής με μικροπολιτικές ερμηνείες, θεωρώντας ότι αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί ομολογία ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι πολιτικές προσεγγίσεις δείχνουν πραγματικά πώς λειτούργησε τόσα χρόνια το πολιτικό σύστημα, πόσο οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί αποξένωσαν τα παλιά κόμματα από την κοινωνική βάση.
Η Νέα Δημοκρατία είναι προφανές ότι θέλει το μπόνους όχι για να έχει ο τόπος σταθερή κυβέρνηση, αλλά για να διεκδικήσει πενήντα καρέκλες επιπλέον για όλους εκείνους που ξεβόλεψε ο ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα ίσως να συνωστίζονται προσδοκώντας τη μοιρασιά μιας υποτιθέμενης αυριανής πίτας.
Τέλος, θέλω να πω κάτι για την ψήφο στα δεκαεπτά. Ακούσαμε από τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης γενικά να βγάζουν από τη ντουλάπα τις γνωστές συντηρητικές απόψεις περί ανωριμότητας των μαθητών μέχρι και απίστευτα επιχειρήματα σχετικά με την ηλικία που μπορεί κανείς να κάνει αγοραπωλησίες ή να καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά. Όλο αυτό το νεοσυντηρητικό παραλήρημα καταδεικνύει πόσο μακριά βρίσκεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση κυρίως από τη νεολαία, πόσο βαθύ είναι το χάσμα ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τους νέους της χώρας, πόσο φοβάται τη νεολαία και τη φοβάται κυρίως για μικροπολιτικούς λόγους, γιατί ξέρει ότι οι νέοι της έχουν γυρίσει την πλάτη και ότι οι υπολογισμοί της επιτάσσουν να μην διευρυνθεί το δικαίωμα ψήφου. Αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής: Η εποχή την οποία γνωρίζαμε όλοι έχει τελειώσει και αλλάζουμε σελίδα και αλλάζει και η πολιτική σε αυτήν τη χώρα. Το νέο εκλογικό σύστημα αποτυπώνει αυτήν την αλλαγή και ο ΣΥΡΙΖΑ που εισάγει αυτήν την τομή το πράττει πραγματικά μακριά από όποιους μικροκομματικούς υπολογισμούς. Αυτό η κοινωνία το αναγνωρίζει και το γνωρίζει καλά.
Σας ευχαριστώ πολύ.