Μνημειώδεις υπήρξαν οι αναφορές του υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Παναγιώτη Κουρουμπλή για την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή στον Σαρωνικό. Ξεκινώντας από το πώς μετακινείται η πετρελαιοκηλίδα ρίχνοντας  την ευθύνη στα θαλάσσια ρεύματα όταν όλοι οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η πετρελαιοκηλίδα μετακινείται στην επιφάνεια της θάλασσας ανάλογα μη τη διεύθυνση των ανέμων και καταλήγοντας στο «γιατί να μην κάνει μπάνιο ο κόσμος; εγώ πιστεύω ότι είναι ασφαλείς οι πολίτες».

Θύμισε απόλυτα μία άλλη τραγική στιγμή , όταν η Ελλάδα καίγονταν και κατά τον τότε αρμόδιο υπουργό Πολύδωρα έφταιγε ο «στρατηγός άνεμος». Δεν θα σχολιάσω την απίστευτη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Τσιρώνη ότι την ευθύνη την έχει μια κοινωνία ολόκληρη και μια παγκόσμια οικονομία εξαρτημένη από το πετρέλαιο και ένα σκληρό λόμπι διεθνές που δεν επιτρέπει να έχουμε επενδύσεις τέτοιες που να προστατεύουμε τις ακτές μας , που αποδεικνύει περίτρανα ότι πέρα από την έλλειψη ικανότητας και η έλλειψη σοβαρότητας είναι διακυβερνητική. Προς το παρόν δεν είπαν ότι φταίει και ο Σημίτης.

Όπως και να έχει όμως,  συνετελέσθη  ένα ατύχημα, που είχε ως αποτέλεσμα την βύθιση ενός μικρού σχετικά πλοίου του οποίου το  πιστοποιητικό αξιοπλοΐας  είχε λήξει στις 27 Ιουλίου και είχε λάβει παράταση για δύο μήνες , υπάρχουν τα αποδεικτικά έγγραφα δημοσιευμένα ήδη.

Το άλλο δεδομένο είναι οτι έγινε μια μεγάλη , ανεξέλεγκτη και ανυπολόγιστη  προς το παρόν περιβαλλοντική καταστροφή στις ακτές του Σαρωνικού και στην Σαλαμίνα , με τα σημάδια της ρύπανσης να είναι εμφανή και εμφατικά .Σύμφωνα με τους ειδικούς , οι  θαλάσσιοι οργανισμοί και θαλασσοπούλια «καίγονται» και πεθαίνουν από ασφυξία από το μαζούτ, ενώ η χημική σύσταση των νερών καθιστά απαγορευτική τη θάλασσα για τον άνθρωπο.

Μία τρίτη παράμετρος εξίσου σημαντική με τα προηγούμενα που πρέπει να συνυπολογιστεί, είναι η διαφαινόμενη οικονομική καταστροφή που θα επέλθει στους επαγγελματίες της περιοχής , ψαράδες και τουριστικές επιχειρήσεις .

Για όλα αυτά υπάρχουν ευθύνες, από τον πλοιοκτήτη και τον καπετάνιο του καραβιού ως φυσικούς υπεύθυνους της βύθισης και των υπηρεσιών που είχαν τον έλεγχο του αξιόοπλου  του σκάφους αλλά και την αμεσότητα της αντίδρασης των αρμοδίων μετά την βύθιση , ως τον αρμόδιο υπουργό ο οποίος φέρει συνολικά την ευθύνη και την αντικειμενική και την πολιτική ευθύνη .

Και τη ευθύνη, όταν την έχουμε την αναλαμβάνουμε και παραιτούμαστε , όχι στα λόγια αλλά παίρνοντας το καπελάκι μας ζητώντας ταπεινά συγνώμη . Και φυσικά ο πρωθυπουργός κάνει δεκτή την παραίτηση και δεν σφυρίζει αδιάφορα.

Αλλά είπαμε … μπορεί να φταίει και ο Σημίτης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝΤ. ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ