Του Χρήστου Κοντού
Οι σχέσεις μου με την Εκκλησία είναι ελάχιστες και έχουν να κάνουν κυρίως με το επαγγελματικό μέρος της προσωπικής μου υπόστασης. Στα χρόνια που δημοσιογραφώ στα Τρίκαλα και ξεπερνούν τα 25, δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στον μέχρι πρότινος σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αλέξιο.
Έναν άνθρωπο που κατάφερε με τη στάση του και την συμπεριφορά του όχι απλά να αναδείξει το ρόλο που μπορεί να έχει ένας πνευματικός ηγέτης, αλλά και το ρόλο που προκύπτει από την ίδια την εξουσία που έχει η Εκκλησία και όσο και αν θέλουν κάποιοι να ισχυρίζονται το αντίθετο, μπαίνει στα όρια της πολιτικής. Και σε αυτό ο κ.κ. Αλέξιος στάθηκε πάνω από μικρότητες, βαθιά δημοκράτης κατάφερε όχι μόνο να κρατήσει ισορροπίες αλλά και να νουθετήσει κάποιους θερμόαιμους κατά καιρούς… πολιτικάντιδες, σε μια πιο ήρεμη συμπεριφορά.
Παρότι φτωχή σε γενικές γραμμές η Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών, αφού το πολύ χρήμα βρίσκεται στα Μετέωρα, σημαντικό ήταν και το ανθρωπιστικό έργο επί των ημερών του.
Εύχομαι και ελπίζω η παραίτησή του και η υπόδειξη του νέου πλέον μητροπολίτη Χρυσοστόμου, να εδράζεται στα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας και στα όσα η μέχρι τώρα πορεία του κατέδειξε.
Ο μέχρι πρότινος σεβασμιότατος κ.κ. Αλέξιος ήταν πραγματικά ΑΞΙΟΣ και η λέξη αυτή θα πρέπει να αναφωνείται στο τέλος της σταδιοδρομίας του κάθε ηγέτη.
Αν πορευτεί και ο νέος μητροπολίτης στον ίδιο δρόμο… τότε πραγματικά θα είναι άξιος και του το ευχόμαστε ολόψυχα.