(Τα λόγια αυτά γράφονται λίγες ώρες πριν την κηδεία του Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024 στις 19:30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου στην περιοχή Μπάρα Τρικάλων)
Ο φίλος Κώστας ήταν γέννημα και θρέμμα Τρικαλινός, γνήσιος Μπαριώτης.
Μια ξεχωριστή φυσιογνωμία, ξεχώριζε για τον “τύπο” του, τη βραχνή, “μάγκικη” φωνή του, τις ατάκες του, τις ιστορίες που αφηγείτο με γλαφυρότητα…
Επιχειρηματίας για πολλά χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 ήταν δραστήριος και πρωτοπόρος στον τομέα του τουρισμού διατηρώντας επιχείρηση στο νησί της Κω το οποίο και θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του, άλλωστε δημιούργησε και οικογένεια εκεί…
Ατζέντης καλλιτεχνών δεκαετία του 1980, (είχε ένα από τα καλύτερα γραφεία της Αθήνας) συνεργάστηκε με όλες της “φίρμες” της εποχής, τραγουδιστές και τραγουδίστριες (από Βίσση μέχρι Πανταζή)…
Ειδικότητα τα καμπαρέ
Ο Κώστας μάλιστα (όπως ο ίδιος έλεγε) είχε… ειδικότητα στην “στελέχωση” των καμπαρέ που ήταν διάσπαρτα στη χώρα (!)
(Μιλάμε από Φλώρινα έως… Καστελλόριζο και Καλαμάτα έως Ορεστιάδα !)
Επέστρεψε στα αγαπημένα του Τρίκαλα τέλη δεκαετίας του ’90.
Και εδώ, με το ανήσυχο πνεύμα του, δημιούργησε πάλι με παλιά φιλαράκια του “στέκια” διασκέδασης…
Πρώτα σε συνεργασία με τους Αφους Καρανάνα (Ασκληπιού & Καποδιστρίου κάτω από το Hotel “DINA”) και αργότερα με τους “Μαξιμάκια” και Γεωργόπουλο στην πλατεία Ρήγα Φεραίου τα “Πλατάνια” ένα στέκι πολιτικο-κοινωνικο-σημειο, “σημείο αναφοράς” αρχές δεκαετίας του 2.000
Τελευταία, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ήταν ιδιαίτερα επικοινωνιακός στις παρέες, ήταν περιζήτητος να διηγείται ιστορίες από τα παλιά Τρίκαλα, την Κω αργότερα, και γενικότερα τις “περιπέτειες” που πέρασε…
Καλό ταξίδι Κώστα…
(Και σε επόμενη ανάρτηση οφείλω να γράψω μια ιστοριούλα “από που” βγήκε το προσωνύμιο… “καπνός” !)
Ο Φίλος
Ν.Μ.
