Να γκρεμίσει όσα πιστεύουμε για τους νέους ανθρώπους και την ενασχόλησή τους με την πολιτική έρχεται η Τρικαλινή Βένη Μουζακιάρη της οποίας η διδακτορική διατριβή, στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κυκλοφορεί πλέον σε βιβλίο. Μάλιστα η ίδια πιστεύει πως οι νέοι έχουν αφήσει τις απολιτίκ εποχές.
Μιλά για τον φιλελευθερισμό και την εφαρμογή του, ενώ για τη Ν.Δ. λέει πως πρέπει να «υλοποιήσει τη μεταρρυθμιστική ατζέντα, ώστε να διατηρήσει και να ενισχύσει τα εκλογικά της ποσοστά. Εάν κάνει πίσω, θα χάσει.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΧΡΗΣΤΟ ΚΟΝΤΟ»
Κε Κοντέ, το βιβλίο, «Η Νέα Δημοκρατία και ένας Φιλελευθερισμός υπό προϋποθέσεις», είναι η έκδοση της διδακτορικής μου διατριβής από τις Εκδόσεις Παπαζήση. Η έρευνα που έγινε απαντά στο ερώτημα, εάν το έργο των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, από το 1990 έως και το 2015, ήταν ένα έργο φιλελεύθερο.
Η πολιτική με αφορά, σε επίπεδο έρευνας, καθώς και σε επίπεδο ερμηνείας του αποτυπώματος που κάθε πολιτική έχει πάνω στην κοινωνία και στην οικονομία.
Το πολιτικό ενδιαφέρον χαρακτηρίζει τους νέους. Το υπογράφω αυτό. Έχουμε αφήσει τις απολιτίκ εποχές. Οι νέοι σήμερα συμμετέχουν στη γενικότερη συζήτηση. Είτε αυτή αφορά την πανδημία και τη διαχείρισή της, είτε την οικονομία και την προσπάθεια να βρουν εργασία, είτε τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα. Το πολιτικό ενδιαφέρον είναι υγιές και καθοριστικό για το μέλλον του καθενός και της κοινωνίας συνολικά.
Αναφορικά με το lifestyle των ανθρώπων της ηλικίας μου που επισημαίνετε, μοιράζομαι πάντα τις ίδιες ανησυχίες. Μεγαλώσαμε με κοινά βιώματα. Το ενδιαφέρον για την πολιτική δεν μπορεί να «κλωτσάει» μέσα στα όρια του κοινού μας βίου.

Το βιβλίο ερευνά το νομοθετικό έργο των Κυβερνήσεων της ΝΔ, από το 1990 έως το 2015, ενώ ασφαλώς υπάρχει ιστορική αναδρομή και από το 1974. Εστιάζω στη σημασία του φιλελευθερισμού, καθώς είναι το μοναδικό ρεύμα, το οποίο, ορθά και έγκαιρα εφαρμοσμένο, οδηγεί στην ελευθερία και στην εξέλιξη όλης της κοινωνίας.
Όσο η παγκοσμιοποίηση εξελισσόταν, στόχος των Κυβερνήσεων θα έπρεπε να ήταν η ενίσχυση των οικονομικών θεσμών για να αντιμετωπίζονται οι κρίσεις και για να θωρακίζεται η κοινωνία.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε αυτό να γίνει, εάν δεν εφαρμοζόταν η φιλελεύθερη πολιτική; Πώς θα μπορούσε να υπάρξει κοινωνικό κράτος, εάν δεν τηρούνταν οι δημοσιονομικές ισορροπίες; Πώς θα μπορούσε να αυξηθεί η απασχόληση, εάν το τραπεζικό σύστημα δεν ήταν υγιές; Πώς μπορεί αυτό να γίνει, εάν δεν έχουμε μια ανταγωνιστική οικονομία;
Η έρευνα και το βιβλίο θέτουν κάποιες προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να επιτρέψουν μια φιλελεύθερη πολιτική από τις Κυβερνήσεις της ΝΔ. Με βάση αυτές μπορούμε να δούμε τι έγινε στο παρελθόν και να προβλέψουμε το μέλλον.
Η ψήφος είναι ένα πράγμα. Η εκτίμηση του έργου της Κυβέρνησης που εκλέχθηκε με την ψήφο αυτή, είναι μια δεύτερη, μεταγενέστερη διαδικασία.
Κατά κανόνα, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, έχουμε τη θετική και την αρνητική ψήφο. Σαφέστατα ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος γύρισε την πλάτη του στον ΣΥΡΙΖΑ – και εξακολουθεί να το κάνει. Υπάρχουν λόγοι που αυτό γίνεται.
Ωστόσο η ψήφος στη ΝΔ, τον Ιούλιο του 2019, ήταν και μια θετική ψήφος, μια ψήφος εμπιστοσύνης. Τα κόμματα δεν εκλέγονται μόνο από την τιμωρητική ψήφο που δίνεται εξαιτίας του αντίπαλου κόμματος. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις της τρέχουσας Κυβέρνησης, τόσο σε επίπεδο οικονομίας, όσο και σε επίπεδο κοινωνίας, διαφοροποιούνται από τις καθυστερήσεις που βλέπαμε σε άλλες χρονικές περιόδους. Και θα συμπληρώσω την απάντηση και με αυτό: εάν ένα πολιτικό κόμμα έχει εκλεγεί με μεταρρυθμιστική ατζέντα, τότε αυτή τη μεταρρυθμιστική ατζέντα πρέπει να υλοποιήσει, ώστε να διατηρήσει και να ενισχύσει τα εκλογικά του ποσοστά. Εάν κάνει πίσω, θα χάσει. Συνεπώς πρέπει η Κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει να εφαρμόζει το προεκλογικό της πρόγραμμα. Γι’ αυτό εκλέχθηκε.
Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα. Σε επίπεδο κοινωνίας, η στόχευση της πολιτικής της στη γέννηση ωφέλειας για όλους, θα τη διατηρήσει στο κέντρο. Οι αντεγκλήσεις και το κακό αποτέλεσμα στην οικονομία θα πυροδοτούν πάντα την αντίδραση. Αυτό αφορά κάθε κυβερνητικό κόμμα. Σε εσωκομματικό επίπεδο, είναι αυτονόητο ότι η ιδεολογία του ηγέτη έχει βαρύνουσα σημασία για την ιδεολογική πορεία του κόμματος. Έχοντας το «κέντρο» κερδίζεις βιώσιμα.
Το κοινό στις δυο περιόδους αναφέρεται στην ανάγκη για μια οικονομική πολιτική λύσεων. Οι δυο εποχές διαφέρουν πάρα πολύ. Το 1974 έπρεπε να επουλωθούν οι πληγές της Δικτατορίας και να κυριαρχήσει η συνείδηση της Δημοκρατίας. Στην οικονομία έπρεπε να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας και η χώρα να ετοιμαστεί για την ένταξή της στην ΟΝΕ.
Σήμερα, το 2021, η Δημοκρατία είναι ισχυρή, όμως στον τομέα της οικονομίας και πάλι πρέπει να εφαρμοστούν λύσεις. Και στις δυο αυτές κρίσιμες εποχές, Κυβερνήσεις της ΝΔ αναλάμβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας, για να δώσουν τις λύσεις και να φέρουν τον ρεαλισμό στην πολιτική. Το 1974 έγιναν πολύ σημαντικές παρεμβάσεις, τόσο επί Καραμανλή, όσο στη συνέχεια και επί Ράλλη. Το 2021 επί Μητσοτάκη γίνονται βήματα για τον φιλελεύθερο μετασχηματισμό της οικονομίας. Η προσπάθεια είναι εν εξελίξει.
Η έννοια του «νεοφιλελευθερισμού» έχει πάρει πολύ αρνητικούς χαρακτηρισμούς και το νόημά της πολλές φορές χάνεται στη μετάφραση, συνεπώς θα μου επιτρέψετε να μιλάω για φιλελεύθερες πολιτικές.
Το εκτενές πελατειακό σύστημα αποτελεί μια βασική στρέβλωση που χαρακτήριζε την ελληνική δημόσια και ιδιωτική οικονομία όλες τις περασμένες δεκαετίες. Όσο θα κυριαρχεί, οι Κυβερνήσεις δε θα μπορούν να εφαρμόζουν φιλελεύθερες πολιτικές και να δημιουργούν απτό όφελος. Όσο το φιλελεύθερο έργο δε θα εφαρμόζεται ή θα εφαρμόζεται ελλιπώς, ναι θα υπάρχουν αντιδράσεις από υγιείς δυνάμεις της οικονομίας και της κοινωνίας και θα υπάρχει αυτό που ήδη είπαμε, η τιμωρητική ψήφος στο τέλος. Παρά την πανδημία του Κορωνοϊού γίνονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις – μένει πάντα να δούμε την πλήρη εφαρμογή τους στην πράξη.
Μια κυβερνητική πολιτική πρέπει να εστιάζει στην ανάπτυξη και στην ευημερία. Οι επενδύσεις είναι καταλύτης. Η καλή και στοχευμένη εκπαίδευση και κατάρτιση είναι καταλύτης. Η ήττα του δυσλειτουργικού κρατισμού είναι καταλύτης. Πρέπει να αλληλεπιδράσουν όλα αυτά μαζί, ώστε να υπάρχει ευκαιρία εργασίας. Ευκαιρία για ένα καλό μέλλον.
Την απάντηση σε οποιαδήποτε κρίση μπορεί να τη δώσει μια ανταγωνιστική οικονομία σήμερα. Κεφάλαιο, εργασία και κράτος πρέπει να συμβάλλουν προς αυτό.
Εάν η κοινωνία προοδεύει μέσα ακόμη και στην πιο ανταγωνιστική οικονομία, τότε κερδίζεται το στοίχημα. Είναι το στοίχημα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού που χάθηκε.
Βασικά να ξεκινήσω, λέγοντας ότι δεν είμαι και τόσο μικρή.. Δεύτερον, οι ιδέες μου είναι φιλελεύθερες. Ξεκάθαρα. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει την ευκαιρία για εργασία και για μια καλή ζωή. Πιστεύω επίσης ότι ο ίδιος έχει και την ευθύνη να είναι έτοιμος, μέσα σε αυτή την απαιτητική εποχή που ζούμε, να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Να εξελίσσεται. Πιστεύω ότι οι επενδύσεις πρέπει να γεννούν όφελος και να συμβάλλουν και στην προστασία του περιβάλλοντος. Πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να βοηθά τον αδύναμο και να παρέχει εκείνη τη δημόσια υγεία και εκείνη τη δημόσια εκπαίδευση που θα βοηθά τον πολίτη. Πόσες διαχωριστικές γραμμές να γεννηθούν, όταν αυτά είναι τα ζητούμενα; Μάλλον καμία.
Το Κυνήγι των Μαγισσών γεννήθηκε σε πολλές ιστορικές περιόδους μέσα από την κοινωνία. Η μαγιά του είναι η αντίδραση κάποιας μερίδας πολιτών απέναντι στους θεσμούς. Στην Ελλάδα, ενισχύθηκε έντονα η αντισυστημική σκέψη στους καιρούς των μνημονίων, για το Μακεδονικό, και σήμερα το βλέπουμε και από την πλευρά των αντιεμβολιαστών.
Κε Κοντέ, σήμερα έχουμε πανδημία. Έχουν χαθεί άδικα πάρα πολλοί άνθρωποι. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να προστατεύσει τη δημόσια υγεία και είναι ευθύνη του πολίτη να προστατεύσει τον εαυτό του και τον διπλανό του. Πρέπει ο πολίτης να «το βρει» αυτό κάπως μέσα του.
Είναι οι διαφορετικές στάσεις της κοινωνίας που είναι αντικρουόμενες και γεννούν διχασμό. Το ευχολόγιο απέναντι σε όσους εναντιώνονται σε βάρος της δημόσιας υγείας, είναι ο πυρήνας του λαϊκισμού σήμερα.
Πρέπει να μάθουμε τι σημαίνει πανδημία, να προσέχουμε, να στεκόμαστε αλληλέγγυοι ο ένας δίπλα στον άλλον και να σεβόμαστε ταπεινά και ειλικρινά τη μνήμη όσων χάθηκαν και τις οικογένειες που έχασαν δικούς τους ανθρώπους.
Εδώ νομίζω μπαίνει τελεία και ο καθένας έχει τις ευθύνες του. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν είναι σωστό να εμπαίζει κανείς και να προσπερνά απαξιωτικά τον πόνο του άλλου, ανάγοντας τον αφορισμό και την αναλήθεια ως στάση ζωής. Υπάρχουν άνθρωποι στα νοσοκομεία και άνθρωποι που κινδυνεύουν. Χάνουμε όλοι..
Το βιβλίο μπορεί να το αναζητήσει κανείς είτε διαδικτυακά, στο Ίντερνετ και να το βρει σε βιβλιοπωλεία με αυτόν τον τρόπο, είτε σε λίγο καιρό και στα βιβλιοπωλεία της πόλης μας, καθώς φυσικά και στις Εκδόσεις Παπαζήση. Η διάθεσή του έχει αρχίσει.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και καλοτάξιδο!
Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ. Καλή συνέχεια!