Η Λέσχη Εργασίας Αλληλεγγύης και Πολιτισμού καλεί σε συγκέντρωση – διαμαρτυρία έξω από τον σταθμό του ΟΣΕ, 13:30 την Πέμπτη 2 Μαρτίου. Μπροστά στην τραγωδία και ενώ ήδη μετράμε δεκάδες νεκρούς δεν πρέπει να μασήσουμε τα λόγια μας. Οι νεκροί είναι οι δικοί μας άνθρωποι, που θυσιάζονται για τα κέρδη του κεφαλαίου. Γιατί σύμφωνα με τη λογική του κέρδους και της εκμετάλλευσης, όλα είναι μια σχέση κόστους – οφέλους, ακόμα και η ανθρώπινη ζωή.
Μιλούν για τραγωδία:
Τραγωδία είναι να συγκρούονται τρένα με δεκάδες θύματα, επειδή τα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας δεν λειτουργούν καθώς κοστίζουν.
Τραγωδία είναι να πεθαίνεις από πυρκαγιά, επειδή δεν καθαρίστηκαν τα δάση, δεν υπάρχουν δασοπυροσβέστες, δασοφύλακες και επαρκείς υποδομές δασοπυρόσβεσης.
Τραγωδία είναι να πεθαίνεις από πλημμύρες, επειδή είχαν καεί τα δάση, δεν καθαρίστηκαν τα φρεάτια και οι αυθαιρεσίες νομιμοποιούνται αρκεί να πληρώσεις για να ξελασπώσεις.
Τραγωδία είναι να πεθαίνεις, επειδή δεν υπάρχουν αρκετές ΜΕΘ και σε διασωληνώνει ο ασκούμενος στον διάδρομο του νοσοκομείου.
Τραγωδία είναι να πεθαίνεις στο εργοτάξιο, επειδή τα μέτρα ασφαλείας κοστίζουν και οι υπερωρίες συμφέρουν.
Τραγωδία είναι να μην μπορείς να δεις ότι οι τραγωδίες που επαναλαμβάνονται έχουν πάντα έναν κοινό παρονομαστή: την υποβάθμιση καθετί δημόσιου, την επικράτηση του ιδιωτικού συμφέροντος, την ιεράρχηση του κέρδους πάνω από τη ζωή και την ασφάλεια.
Οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα άρχισαν να κατακερματίζονται και να αποδιαρθρώνονται από τη δεκαετία 2000-2010 (επί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), ιδιωτικοποιήθηκαν το 2017 (επί ΣΥΡΙΖΑ) και υποχρηματοδοτούνται, υποστελεχώνονται συστηματικά από όλες τις κυβερνήσεις. Επικράτησαν οι εργολαβίες, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η λογική της ανταποδοτικότητας και επιχειρηματικότητας σε υποδομές δημοσίου συμφέροντος.
Έτσι, φτάσαμε στο ξημέρωμα της 1ης Μάρτη 2023, με ακρίβεια και όχι αναπάντεχα. Δε θα ψάχνουμε να βρούμε αν ο σταθμάρχης τράβηξε τον λάθος μοχλό. Ακόμα και το ανθρώπινο λάθος στις τραγωδίες τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών.
Υπενθύμιση:
Λεφτά υπάρχουν όταν το Υπουργείο Άμυνας χρηματοδοτεί το ΑΠΘ για να κατασκευάζει πολεμικά drones.
Λεφτά υπάρχουν και τα έργα προχωρούν γρήγορα για τον φράχτη στον Έβρο.
Λεφτά υπάρχουν για προσλήψεις όταν αυτές αφορούν την «ασφάλεια στα πανεπιστήμια».
Όμως, για να λειτουργήσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας στους σιδηροδρόμους δεν υπήρχε ούτε χρόνος, ούτε χρήμα, ούτε προσωπικό. Κανένα εθνικό πένθος μαζί με τους υπαίτιους της δυστυχίας δεκάδων οικογενειών. Μόνο αγώνας εναντίον τους και ολόκληρη την αλήθεια.
Καλούμε στην συγκέντρωση – διαμαρτυρία στα Τρίκαλα την Πέμπτη 2 Μαρτίου στη 13:30 μ.μ., έξω από τον σταθμό του ΟΣΕ.
http://lesxi-ergasias-trikalon.blogspot.com/2023/03/23.html
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Συμμετέχουμε και καλούμε στη συγκέντρωση στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Τρικάλων την Πέμπτη 2/3
Μόνο ο λαός σώζει τον λαό! Τώρα είναι η ώρα, με απεργίες και διαδηλώσεις, να πάρουμε πίσω όλες τις ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες. Να ανατρέψουμε αυτό το σάπιο σύστημα.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία
Δεν έκλεισε ούτε μια δεκαετία από την αρχή του ξηλώματος του ΟΣΕ με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική Ferrovie και η ιδιωτικοποίηση και των άλλων φιλέτων του κατατεμαχισμένου ομίλου έδειξε τα αποτελέσματά της. Τριάντα έξι νεκροί και άλλοι είκοσι αγνοούμενοι νέοι και εργαζόμενοι στο δρομολόγιο του θανάτου για την επιστροφή τους στο σπίτι, έξω από τα Τέμπη. Στο πιο κεντρικό δρομολόγιο της χώρας, με διπλές γραμμές, που απευθύνεται στην πληττόμενη πλειοψηφία της χώρας όπου συγκρούστηκε η αμαξοστοιχία από Αθήνα με εμπορικό συρμό. Και όλα αυτά μόλις είκοσι δύο μέρες μετά την προειδοποίηση συνδικαλιστών εργαζομένων ότι τα ατυχήματα κλιμακώνονται γρήγορα και ένα χρόνο μετά την παραίτηση του προέδρου σήμανσης της ΕΡΓΟΣΕ που δεν μπορούσε να διασφαλίσει τους σωστούς όρους λειτουργίας των δρομολογίων.
Η κήρυξη εθνικού πένθους και οι δακρύβρεχτες δηλώσεις πολιτικών αρχηγών και υπουργών των κομμάτων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ που έχουν διαχειριστεί την εξουσία τα προηγούμενα χρόνια αποτελεί απερίγραπτη πρόκληση και κοροϊδία καταρχήν απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων και καταδεύτερον απέναντι στην οργή του κόσμου της εργασίας που μετρά δεκάδες απώλειες. Σε όλο αυτό το τελετουργικό κατευνασμού της κοινωνικής οργής είμαστε σίγουροι ότι δεν θα χάσει την ευκαιρία να πιάσει στασίδι και ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Άλλωστε το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και βγαλμένο από τα πιο παλιά εγχειρίδια διαχείρισης κρίσεων. Πάλι κάποιος μας πολεμά, μία ο ιός, μία ο καιρός, μία ο γυαλός τώρα ή τύχη η κακιά και η νύστα του σταθμάρχη. Όποια και αν είναι η ερώτηση η απάντηση είναι εθνική ενότητα, πένθος και εμπιστοσύνη στους κυρίαρχους να δώσουν δικαιοσύνη…
Πολύ καλή η παράσταση που έδωσε ο Υπουργός Μεταφορών. Περιμένουμε και τις δηλώσεις του σούπερμαν των ιδιωτικοποιήσεων Κωστή Χατζηδάκη. Για τον Αλέξη Τσίπρα δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από το να δηλώσει ότι οι ευθύνες θα δοθούν σε δεύτερο χρόνο. Από το «θα λογαριαστούμε μετά» μέχρι τις κυβερνήσεις εθνικής συνεννόησης ένα τσιγάρο δρόμος. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Η εμπειρία πάνω από μία εικοσαετία στην ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων στην Βρετανία προδιαγράφει με ακρίβεια του τι θα συνέβαινε. Την μείωση των δρομολογίων, την εγκατάλειψη των υποδομών από τους ανάδοχους ιδιώτες, το μπαλάκι ευθυνών, την αλληλουχία ατυχημάτων και παράλληλα την εγγύηση του κράτους ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα διατάρασσε την κερδοφορία των ιδιωτών.
Δεν χρειάζεται όμως να πάμε και τόσο μακριά. Μόλις το Μάη του 2017 μετά τον εκτροχιασμό του ίδιου δρομολογίου με τρεις νεκρούς οι σιδηροδρομικοί μέλη της Αριστερής Παρέμβασης έγραφαν σε ανακοίνωση: «Ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ αποδέχεται ως φυσιολογική, την αντικανονιστική λειτουργία των δρομολογίων στην Σίνδο και το Άδενδρο, σταθμούς στους οποίους η διευθέτηση των αλλαγών τροχιάς είναι σε παρακαμπτήριο, χωρίς την παρουσία σταθμάρχη και κλειδούχου, χωρίς φωτοσήμανση, χωρίς τηλεδιοίκηση (κατά παράβαση δηλαδή κάθε κανονιστικής διάταξης). Ξεχνάει όμως να πει 2 σημαντικά στοιχεία. Από το 2004 έχει αγοραστεί από τη Siemens ο εξοπλισμούς που απαιτείται για την εγκατάσταση της φωτοσήμανσης. Έχει αγοραστεί επίσης με 143.000.000 το σύστημα συνεργασίας των τρένων με τη φωτοσήμανση, αλλά ουσιαστικά είναι άχρηστο, καθώς λόγο της καθυστέρησης του τελειώματος της γραμμής (από τους εργολάβους που έχουν αναλάβει) η φωτοσήμανση δεν έχει εγκατασταθεί. Το παραπάνω σύστημα είναι ικανό να αποτρέψει τέτοιου είδους ατυχήματα. Ως εκ τούτου, οι οικονομικοί, πολιτικοί και διοικητικοί χειρισμοί είναι εγκληματικοί.»
Δεν έχουμε λοιπόν καμία «εθνική τραγωδία». Έχουμε ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Ένοχοι όλες οι κυβερνήσεις και οι Υπουργοί που πέρασαν από το Υπουργείο Μεταφορών. Ένοχοι όλοι οι θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων. Ένοχοι όλοι οι πλασιέ των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και της ΕΕ που δήθεν θα αναβάθμιζαν τις υπηρεσίες. Ένοχοι η Hellenic Railways η ΓΕΟΣΕ και όλες οι εταιρείες που εμπλέκονται στην διαχείριση των δρομολογίων και των υποδομών που απομυζούν από τα κρατικά ταμεία εκατομμύρια ως αποζημίωση για το προβλήματα που οι ίδιες δημιουργούν. Ένοχο όλο το πολυπλόκαμο σύστημα διαχείρισης και διεύθυνσης των γραμμών που διαχέει τις ευθύνες του κράτους και των εργολάβων και ουσιαστικά στηρίζει της κυρίαρχη πολιτική υποβάθμισης του πιο λαϊκού μέσου μεταφοράς. Ένοχοι κατά κύριο λόγο οι ΤΕΡΝΑ και ΑΚΤΩΡ και όλοι οι εργολάβοι που μετέτρεψαν τις αναθέσεις έργου για τον εκσυγχρονισμό των γραμμών σε άλλη μία ευκαιρία για ρεμούλα.
Η αναγκαία απάντηση που πρέπει να δωθεί δεν μπορεί όμως να περιοριστεί μόνο στην απόδοση ευθυνών. Όσα κεφάλια και να πέσουν η λερναία ύδρα της αστικής πολιτικής δεν θα νικηθεί. Αυτό που χρειάζεται είναι η συνολική αντιπαράθεση με την στρατηγική του κεφαλαίου για τις μεταφορές. Δεν είναι δηλαδή μόνο η ασυδοσία των ιδιωτών αλλά και οι προτεραιότητες του κράτους ως στρατηγικού επενδυτή σε αυτές τις συμπράξεις για το λειτουργία του εθνικού σιδηρόδρομου ως βραχίωνα των ευρύτερων αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδίων μέσα από τα οποία θέλει να αναβαθμίσει την θέση του.
Μετά και την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO και την επικείμενη ιδιωτικοποίηση και των υπολοίπων, οι σιδηρόδρομοι μετατρέπονται στο κύριο βραχίωνα μεταφοράς εμπορευμάτων από την Βαλκανική Χερσόνησο στην Ευρώπη απορροφώντας όλες τις υπόλοιπες υπηρεσίες εξυπηρέτησης της κοινωνικής πλειοψηφίας υποβαθμίζοντας τες σε σημείο εξαφάνισης. Παράλληλα όλα τα επίσης ιδιωτικοποιημένα αεροδρόμια αποτελούν τον άξονα εξυπηρέτησης της τουριστικής κίνησης με ολοένα και περισσότερες απευθείας πτήσεις από τα μητροπολιτικά κέντρα του πλανήτη για διακοπές πολυτελείας. Όσον αφορά το οδικό δίκτυο οι αυτοκινητόδρομοι παραμένουν η μεγάλη επένδυση του κατασκευαστικού κλάδου με τα διόδια να έχουν κατακλύσει κάθε κόμβο και έξοδο.
Τι μένει λοιπόν για την κοινωνική πλειοψηφία; Καρόδρομοι του προηγούμενου αιώνα και ελάχιστα επικίνδυνα ακριβά ακτοπλοϊκά και σιδηροδρομικά δρομολόγια και Υπεραστικά ΚΤΕΛ. Και για τις αστικές συγκοινωνίες τα ίδια χάλια. Με αυτή την έννοια χρειάζεται ο ριζικός επαναπροσδιορισμός του ρόλου των συγκοινωνιών ευρύτερα στην κοινωνία, την ρήξη με το πολυεθνικό κεφάλαιο, την ΕΕ και τις στρατηγικές συμμαχίες με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (πχ Κίνα) την κατάργηση των ΣΔΙΤ και των συμβάσεων εκμετάλλευσης, και την κοινωνικοποίηση όλων των υποδομών και υπηρεσιών, ελεύθερα προσβάσιμες σε όλους.
Αυτή η αναγκαία κατεύθυνση δεν μπορεί να υπηρετηθεί με κινηματικά μνημόσυνα, καθιστικές διαμαρτυρίες και λογικές «θα λογαριαστούμε μετά». Άλλωστε δεν πέρασαν ούτε δύο χρόνια από τότε που μεθοδικά και συστηματικά ακολουθήθηκε στον ευρύτερο τομέα της Υγείας το ίδιο ακριβώς πλάνο κατακερματισμού και επιχειρηματικοποίησης εν μέσω πανδημίας. Τέτοιες λογικές ουσιαστικά εκπροσωπούν μέσα στο κίνημα τις μεθόδους καθυπόταξής του στα πλαίσια του ευρύτερου πλαισίου κοινωνικής συναίνεσης και ειρήνης με την αστική στρατηγική. Είναι αναγκαία εδώ και τώρα η συνολική πολιτική σύγκρουση με το αστικό πολιτικό σύστημα και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες χρειάζεται να υπερβούν τον συνδικαλιστικό κατακερματισμό και τις εργοδοτικές λογικές εντός τους και να ενοποιηθούν με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας για την κλιμάκωση του αγώνα για δημόσιες μεταφορές, παιδεία και υγεία ελεύθερες για όλους. Απέναντι στο στημένο εκλογικό παζάρι για την μοιρασιά των υπουργείων του επόμενου κυβερνητικού σχήματος να ηχήσουν τα τύμπανα της εξέγερσης και να διασαλευτεί η ομαλότητα αυτής της βαρβαρότητας δίχως τέλος.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία στηρίζει τις κινητοποιήσεις που οργανώνονται την Πέμπτη 02/02 στα Τρίκαλα στις 13:30 στο σιδηροδρομικό σταθμό και στο Βόλο στις 19:00 στο Θόλο
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
