Επειδή για την τέχνη υπάρχουν άνθρωποι που έχουν άποψη, παραθέτουμε την ανάρτηση του αρχιτέκτονα Γιώργου Παπαδάκη: 

“Μπορεί ένα έργο τέχνης να γίνεται επαναλλαμβανόμενο μοτίβο και να τοποθετείται όπου και όποτε;

Μπορεί ένα έργο τέχνης να χάνει το αρχικό περιεχόμενο που ενέπνευσε τον καλλιτέχνη και να αποκτά άλλα από τους διαχειριστές του έργου του μετά θάνατον.

Μπορεί ένα έργο τέχνης να γίνεται τουριστική ατραξιόν και κράχτης εορταστικών αναφορών, να το φωτίζουν κατα βούληση (κόκκινο/ημέρα κατά του καρκίνου, μωβ/ημέρα της γυναίκας κ.λπ.) ακυρώνοντας τον φωτισμό που ο καλλιτέχνης είχε εξαρχής ορίσει ως λειτουργικό του στοιχείο;

Όταν αποκόπτουμε το έργο τέχνης από το περιεχόμενό του, τότε μένει μόνο ένας εντυπωσιασμός”.