Μπορεί όταν οι μουσικές αρχίζουν να παίζουν, τα παιχνίδια να μπαίνουν σε λειτουργία, τα περίπτερα να έχουν ανοίξει και υπάλληλοι και… ξωτικά να φορούν το ωραίο χαμόγελό, όλα να μοιάζουν κυρίως στα μάτια των παιδιών μαγικά… όμως μέχρι εκείνη την ώρα, όταν ο Μύλος των Ξωτικών ξυπνά, τα πράγματα κάθε άλλο παρά έτσι έχουν…

Καθαριστές τρέχουν να μαζέψουν το απέραντο σκουπιδαριό της προηγούμενης μέρας, προμηθευτές μέσα στην ένταση να προλάβουν τις παραγγελίες των περιπτέρων, υπάλληλοι με μια σκούπα στο χέρι και με ένα ξεσκονόπανο, βαριεντισμένοι από την κούραση… αλλά και τους μισθούς γαλέρας… συνθέτουν ένα άλλο σκηνικό… Ενα σκηνικό που σίγουρα σχεδόν κανείς από τους εργαζόμενους δεν θα ήθελε να ζει, αφού τα ωράρια είναι εξαντλητικά, οι εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες απαιτούν υπομονή και ατσάλινα νεύρα την ίδια ώρα που ο μισθός γι’ αυτές τις 40 και πλέον ημέρες είναι περίπου 800 ευρώ. Γι’ αυτό τουλάχιστον όσοι διαβάσουν αυτό το άρθρο… καλό θα ήταν να έχουν τον απαιτούμενο σεβασμό σε όλους τους εργαζόμενους εκεί… γιατί μπορεί να ντύθηκαν ξωτικά για το μεροκάματο, δεν ζούνε όμως εξωτικά.

Εξάλλου στην εποχή του καταναλωτισμού… πάντα κάποιοι εργάζονται για να διασκεδάζουν τους άλλους…

Χ.Κ.