Θα φέρει ένας Γιώργος Οικονόμου την άνοιξη στο ΠΑΣΟΚ… ή χρειάζονται πολλοί κι ας μην έχουν τόσο μεγάλη εκλογιμότητα; Αυτός είναι ο προβληματισμός για πολλά στελέχη του άλλοτε κραταιού κόμματος που αρχίζει πλέον να παίρνει τα πάνω του και να ξαναβλέπει ποσοστό που θα του δώσει και πάλι σε βάθος χρόνου την εξουσία.
Χωρίς να αμφισβητούν την δύναμη και την εκλογική διεισδυτικότητα που έχει ο ψυχίατρος, την οποία μάλιστα απέδειξε στις εκλογές του 2012, κάποιοι θεωρούν πως 2-3 υποψηφιότητες ίσως λίγο μικρότερου βεληνεκούς, πετύχουν συσπείρωση και φέρουν περισσότερους ψήφους στο νομό, απ΄ ότι μόνος του και χωρίς τον αντίπαλο που να μπορεί να κοντραριστεί ώστε να δημιουργήσει εκείνο το δίπολο που θα δώσει το απαραίτητο ποσοστό για την διασφάλιση της μιας έδρας.
Βέβαια αυτό έρχεται σε αντίθεση με την πληθώρα υποψηφιοτήτων.
Η ημερομηνία της 8ης Μαίου που είναι καταληκτική για την κατάθεση στο ψηφοδέλτιο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως αν βρεθεί και μετά το… αστέρι θα μείνει εκτός), πυροδότησε τις συζητήσεις για το αν τελικά είναι εφικτή ή όχι η μια έδρα στο νομό που θα δώσει βουλευτή, κάτι που κάνει θελκτική και την συμμετοχή των στελεχών σε αυτό αφού πλέον ξεπερνούν κατά πολύ τους δέκα, αφήνοντας πίσω τα πέτρινα χρόνια που έβαζαν παιδιά και ξαδέρφια για να συμπληρώσουν.
Μέχρι σήμερα σίγουρα θεωρούνται τα ονόματα που ήταν και στο προηγούμενο ψηφοδέλτιο όπως του Γιώργου Ηλιάδη και της Φωτεινής Αναστασίου, ενώ αμφίβολο είναι αυτό του Σωτήρη Μπλέτσα… μιας και μόνο ένας Παπανδρεϊκός χωρά στο ψηφοδέλτιο και το σκέφτονται κι άλλοι.
Από εκεί μετά βέβαια και με… σιγουριά είναι η υποψηφιότητα του Γιώργου Οικονόμου, ο Κωνσταντίνος Παπαευθυμίου ακόμη δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, παρότι ο καιρός περνάει, ενώ ο Κώστας Φαμίσης δεν φαίνεται να θέλει να ασχοληθεί ξανά… Όλα τα άλλα είναι στη σφαίρα της φιλολογίας… μιας και πολλοί άπλα θέλουν να καταγραφούν.
Χ.Κ.
