Για μια ακόμη φορά η πόλη των Τρικάλων και τα περίχωρα του δήμου και όχι μόνο κατακλύστηκαν από επισκέπτες δίνοντας έναν άλλο ρυθμό συνύπαρξης μαζί με τους πολίτες και τους μόνιμους κατοίκους.

Η πόλη των Τρικάλων είναι ίσως μια από τις ποιο δυναμικά αναπτυσσόμενες πόλεις της Ελλάδας  και αυτό γιατί συνηγορούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που περιβάλλουν τον δήμο και εκτείνονται μέχρι τα όρια του νομού. Όμως από μόνα τους τα πλεονεκτήματα δεν είναι αρκετά για να δώσουν εκείνους τους καρπούς που χρειάζεται η περιοχή ώστε τόσο ο πολίτης όσο και ο επισκέπτης να γευτεί από την πλευρά του την ευχαρίστηση της διαμονής του.

Η λέξη ανάπτυξη βέβαια χρησιμοποιείται τόσο εύκολα από ανθρώπους φορείς και πολιτικούς με συγκεχυμένο τρόπο πολλές φορές μη δίνοντας τη σωστή διάσταση της έννοιας με αποτέλεσμα εδώ και κάποια χρόνια να αναπτύσσεται παγκοσμίως η νέα θεωρία της απανάπτυξης. Μια θεωρία που μιλά κυρίως για ένα ποιο ισορροπημένο τρόπο ανάπτυξης των κοινωνιών δίνοντας έμφαση στο ποιοτικό όλων μέσα από διαδικασίες συμμετοχής, συνεργασίας, συνεννόησης με γνώμονα το αμφίδρομο όφελος του ανθρώπου και του όποιου περιβάλλον ενεργεί.

Αφήνοντας την θεωρία ας δούμε την πράξη που είναι σημαντική για να δομήσουμε τις βάσεις της θεωρίας. Ο δήμος Τρικκαίων αποφάσισε μετά από πολλά χρόνια – προϋπήρξε προσπάθεια φορέων και παροτρύνσεων –  να αξιοποιήσει μέρος της κοίτης του ποταμού δίνοντας την ευκαιρία σε πολίτες και επισκέπτες  μικρούς και μεγάλους να έρθουν σε επαφή με το υγρό στοιχείο κάνοντας μια βόλτα σε ένα από τα ποιο όμορφα σημεία της πόλης.

Σε αυτή την απόφαση συνέβαλλαν όλο το δημοτικό συμβούλιο πιστεύω και ο καθένας από την δική του ματιά. Που συγκλίνουν όμως οι διαφορετικές ματιές στην προκειμένη περίπτωση; Σίγουρα στο να συνεχιστεί και να ενισχύσει ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του δήμου, αλλά πολύ περισσότερο στο να καλλιεργήσει οικολογική συνείδηση μέσα από συνδυαστικές δράσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση η ματιά θεωρητικά και πρακτικά θα πρέπει να συγκλίνει. Οι τρόποι που μπορούν να καθιστούν βιώσιμες ενέργειες που προσφέρουν στην τοπική κοινωνία και σε επισκέπτες αυτής  είναι συγκεκριμένοι και επηρεάζονται από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες.

Σε αυτές τις μέρες είχα την ευκαιρία να βρεθώ και να συμμετέχω λόγω της ιδιότητάς μου στο ποτάμι. Μιλώντας με αρκετούς πολίτες ή επισκέπτες δεν διέκρινα καμιά διαφορά για τον λόγο που αποφάσισαν να δοκιμάσουν να κάνουν μια βόλτα είτε ως ζευγάρι φίλων, οικογενειών, είτε ακόμα και μόνος κάποιος. Η αναζήτηση κάποιου να βρεθεί με τη βάρκα στα νερά του Ληθαίου και να νιώσει τα συναισθήματα και τις αισθήσεις που μπορεί να σου δώσει η χαλάρωση με την επαφή του νερού είναι μοναδικά τόσο για τους μικρούς όσο και για του μεγάλους συμμετέχοντες.

Η συμμετοχή των πολιτών σε δραστηριότητες κινητικής αναψυχής με οικολογικό προσανατολισμό όπως το ποδήλατο, το κανό, η πεζοπορία καλλιεργούν μια βαθιά συνείδηση που μετατρέπεται και μεταφέρεται θετικά προς το περιβάλλον.

Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι πολίτες της Ελλάδας ζουν μια συνεχιζόμενη μεταβατική κατάσταση λόγω κρίσης – άραγε όχι μόνο οικονομική, αλλά κυρίως κρίση αξιών – προσπάθειες και δράσεις που συμβάλλουν στην βελτίωση του τρόπου ζωής αλλά και της ποιότητας ζωής των πολιτών θα πρέπει να αγκαλιάζονται από το σύνολο και να γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της όποιας ανάπτυξής τους.

Όκκας Στέφανος

Σύμβουλος Αθλητισμού & Αναψυχής

Προπονητής Κανόε-Καγιάκ