Δύο περίπου μήνες από την πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της χώρας ανάληψη της Κυβέρνησης από την Αριστερά, και ενώ

• βρίσκεται στην κορύφωσή της η διαπραγμάτευση με τους «εταίρους» – κατ’ άλλους η προσπάθειά τους να στραγγαλίσουν την οικονομία της χώρας και να συντρίψουν τη νέα κυβέρνηση
• γίνονται τα πρώτα –δειλά βεβαίως και λειψά– βήματα για την ανατροπή της λιτότητας και την άρση των συνεπειών της ανθρωπιστικής καταστροφής
• τα πληβειακά – λαϊκά στρώματα φαίνεται να στηρίζουν τη νέα κυβέρνηση και οι εκδηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης πληθαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη
• λαμβάνονται ή δρομολογούνται τα πρώτα μέτρα για την ικανοποίηση κομβικών αιτημάτων του ριζοσπαστικού κινήματος (όπως το κλείσιμο των στρατοπέδων για μετανάστες, η ΕΡΤ, η δραστική μείωση των ποινών, η κατάργηση των φυλακών ανηλίκων και τύπου Γ’ –και ας στεναχωριέται η κάστα των εισαγγελέων–, η επαναφορά του ασύλου κλπ)
• στο κοινωνικό πεδίο συνυπάρχουν η ελπίδα με την ανησυχία, η προσδοκία   με την αμηχανία, η ανάταση του ηθικού με τον φόβο…

Τώρα λοιπόν, σ΄ αυτές τις ζόρικες συνθήκες, οφείλουμε να αρχίσουμε να συζητάμε.

Να συζητάμε ουσιαστικά, πέρα από υπαινιγμούς και αυτολογοκρισίες.

Έτσι το Σάββατο 4 Απριλίου, στις 7μ.μ. στο Δημαρχείο, θα επιχειρήσουμε να μιλήσουμε για θέματα όπως:

–   Τι σημαίνουν –σε καιρούς πολιτικών εκβιασμών και οικονομικής ασφυξίας– οι      επιλογές «να πληρώσουν οι πλούσιοι», «να αποκατασταθούν οι συλλογικές    συμβάσεις και ο κατώτατος μισθός», «να απομειωθεί το χρέος», «να δημιουργηθούν             θέσεις εργασίας»…;

–   Είναι συμβατό το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, είναι ρεαλιστικός ο στόχος          ανατροπής της λιτότητας (αλλά και μια συνολικότερη στρατηγική ταξικής          μεροληψίας),  με την «ασφάλεια» της πάση θυσία παραμονής στην ευρωζώνη;

–   Μπορεί να επιτευχθεί αναδιανομή  του εισοδήματος σε συνθήκες ανεξέλεγκτης   τραπεζικής και μιντιακής παντοδυναμίας;

Να συζητήσουμε λοιπόν.

Να βγάλουμε από την παρανομία λέξεις όπως η «ρήξη», να μιλήσουμε για τα υπέρ και τα κατά του «παράλληλου νομίσματος», να αρχίσουμε να εξοπλίζουμε τους εαυτούς μας (αλλά και τον κόσμο της εργασίας)  για κάθε ενδεχόμενο όπου μπορεί να μας οδηγήσει ο ταξικός πόλεμος, αυτός  που κομψά ονομάζουν «σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής».

Τη συζήτηση «ανοίγουν» με εισηγήσεις τους οι:

• Σάκης ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
• Ηλίας ΠΑΝΤΕΛΕΑΚΟΣ, Γραμματέας της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ
• Δημήτρης ΓΚΙΩΡΓΚΑΣ, στέλεχος της ΟΚΔΕ
• Χρήστος ΛΑΣΚΟΣ, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ