«Γράψε κάτι, είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει, δεν έχουν ίχνος τσίπας πάνω τους;», έλεγε αγανακτισμένος ερασιτέχνης ψαράς που γνώριζε την ιδιότητα μου, αφού στην αρχή είχε κολλήσει με το αυτοκίνητο του στα φύκια και στη συνέχεια πήγε κυριολεκτικά να το σπάσει, στον επαίσχυντο δρόμο που οδηγεί στο μικρό «καταφύγιο ψαράδων» στην Κουτσουπιά του ν. Λάρισας.
Τα κοσμητικά επίθετα που στόλιζαν από τον κόσμο που συγκεντρώθηκε, κυρίως τον δήμαρχο του δήμου Αγιάς, Αντώνη Γκουντάρα και στη συνέχεια τον περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, σαφέστατα δεν γίνεται να μεταφερθούν στο άρθρο. Αυτό όμως που μπορεί να αποτυπωθεί είναι η τραγική εικόνα που παρατηρείται χρόνια τώρα στο μικρό λιμανάκι της Κουτσουπιάς. Λιμάνι βέβαια δεν είναι γιατί κανείς αρμόδιος μέχρι σήμερα δεν φρόντισε να το χαρακτηρίσει έτσι, όμως θα μπορούσε κάλλιστα με λίγα χρήματα να γίνει πόλος έλξης για τους χιλιάδες τουρίστες που παραθερίζουν κάθε χρόνο στα παράλια της Λάρισας.
Αντι αυτού αποτελεί μέρος προς αποφυγή αφού η βρώμα που αναδύεται, ο τραγικός δρόμος γύρω από αυτό και η έλλειψη φωτισμού (φέτος ήταν δείγμα γραφής για όλα τα παράλια που ήταν σχεδόν στο σκοτάδι), διώχνουν ακόμη και τους πιο ρομαντικούς.
Την ίδια ώρα η Περιφέρεια Θεσσαλίας σπαταλά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την προβολή της περιφέρειας (και καλά κάνει), χωρίς να φροντίζει αυτοί που θα έρθουν να έχουν αν μη τι άλλο μια αξιοπρεπή διαμονή για να επιστρέψουν ξανά και για να γίνουν οι ίδιοι πρεσβευτές του τόπου μας.
Να σημειώσουμε πως σε όλα τα παράλια του νομού Λάρισας είναι μόνο δύο λιμάνια αυτό του Αγιοκάμπου και του Στομίου που απέχουν μεταξύ τους 14 ναυτικά μίλια, ενώ αυτό της Κουτσουπιάς είναι ακριβώς στη μέση και θα μπορούσε να αποτελεί ακόμη ένα σημείο προσέλκυσης μικρών σκαφών.
Χ.Κ.