Μια άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία για το θέμα της καταπολέμησης της «Βίας κατά των γυναικών», που γίνεται όλο και πιο έντονο στις μέρες μας λόγω και της κρίσης, πραγματοποίησε σήμερα το απόγευμα στη Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας ο Ψυχίατρος και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρίστος Λιάπης MD.

Αρκετοί ήταν αυτοί οι οποίοι ευαισθητοποιήθηκαν και θέλησαν να ακούσουν τη γνώμη ενός ειδικού σε ένα τόσο ευαίσθητο και σοβαρό θέμα αφού τα φαινόμενα της κακοποίησης και της άσκησης βίας κατά γυναικών εξακολουθούν να παρατηρούνται τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Μάλιστα η λεπτομερής αναφορά, αλλά και τα παραδείγματα από τον κ. Λιάπη καθήλωσε το ακροατήριο που στο τέλος ανέπτυξε μέσω ερωτήσεων με τον κ. Λιάπη έναν αρκετά ενδιαφέροντα διάλογο.

Μία ματιά στα στατιστικά στοιχεία και στις διάφορες μαρτυρίες, προκαλεί έκπληξη και αγανάκτηση:

• 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
• 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
• 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
• 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.

Για το ακανθώδες ζήτημα της «Βίας κατά των γυναικών» ο κ. Λιάπης σημείωσε ότι ακόμη και σήμερα αποτελεί σημείο ντροπής για τα θύματα, ενώ η μόνη ντροπή θα έπρεπε να ανήκει στους θύτες. Ενα φαινόμενο που ήταν μεν διαρκώς παρόν σε όλες τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, αλλά και το οποίο παρουσιάζει έντονη αλληλεπίδραση, στις εξάρσεις και στις μεταβολλές του, με την τρέχουσα κοινωνικοοικονομική συγκυρία της κρίσης.

Το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο σχετικό ψήφισμά του της 6ης Φεβρουαρίουτου 2013 αναφέρεται στην κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών ως συνέπεια και ταυτόχρονα ως αιτία της γενικότερης ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων. Κορυφαία δε προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών πρέπει να είναι η εξάλειψη των κοινωνικο-πνευματικών στάσεων που ευνοούν τις διακρίσεις και υποδαυλίζουν την υποδεέστερη θέση των γυναικών στην κοινωνία, με επακόλουθο την ανοχή της βίας κατά των γυναικών τόσο στην ιδιωτική, όσο και στη δημόσια σφαίρα.