Κυριακή 19.10.2025 ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Χρώματα… ζωής από την βιοπάλη

09.12.2016

Χρόνια τώρα στο ίδιο σημείο… Στην τοξωτή γέφυρα Πύλης, στο πέρασμα του ανέμου, στη σκιά των θεόρατων βράχων που τον χειμώνα κάνουν το κρύο ακόμη πιο παγερό. Λίγη ρίγανη, λίγα φασόλια, λίγες φακές, μια αρμαθιά σκόρδα για το μάτι, ρόδια για το γούρι και πολλά λουλούδια…  Τόσα λουλούδια που το μικρό δενδράκι πίσω της δεν χρειάζεται λαμπιόνια, αλλά τα στεφάνια που κρεμάει η κυρία Μαρία.

Κάθε πρωί κατεβαίνει από τα Στουρναρέικα με ένα αυτοκίνητο γεμάτο δικά της προϊόντα. «Δες τα χέρια μου πως είναι» και μου δείχνει τις σκασμένες από το κρύο και την δουλειά παλάμες της. «Όλα αυτά για να κερδίσω ένα ευρώ. Και στο σπίτι να καθίσω τι θα βγάλω, δίνουν οι τοίχοι να φας;», θα αναρωτηθεί. «Θέλω ακόμη τρία χρόνια να βγω στην σύνταξη, αλλά και αυτήν πως θα την πάρω; Πρέπει να δώσω περισσότερα από 1.300 ευρώ φέτος. Ένα – ένα ευρώ μαζεύονται»;

Δεν την ρώτησα τι ψήφισε, πάντως τα έβαλε με όλους τους πολιτικούς και ποιος άραγε μπορεί να της πει πως έχει άδικο.

«Το πρωί πίνω τον καφέ με τον άντρα μου στο σπίτι και μετά κατεβαίνω. Το απόγευμα εδώ δίπλα στην καφετέρια να ζεσταίνομαι και λίγο, όμως αυτό που θέλω να πω είναι υπομονή και όλα θα γίνουν, αρκεί να έχουμε την υγειά μας. Καλές γιορτές», θα πει για αποχαιρετισμό…

Χρήστος Κοντός

[fbcomments]