Η παράνομη και αντισυνταγματική μεθόδευση της Νέας Δημοκρατίας στην ψηφοφορία για την προανακριτική δεν μπορεί να κρύψει το μέγεθος της πολιτικής της ήττας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνώριζε πως η Νέα Δημοκρατία θα είχε διαρροές στην ψηφοφορία για την προανακριτική για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος εντοπιζόταν στην κάλπη για τον Αυγενάκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαρροές δεν θα σημειώνονταν και στην κάλπη για τον Βορίδη. Τα σενάρια που συζητήθηκαν ήταν αρχικά δύο.

Το ένα σενάριο ήταν η αποχώρηση του συνόλου της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Όμως κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι δεν θα υπήρχε κοινοβουλευτικό σώμα σε απαρτία, με αποτέλεσμα να μην απορριφθούν οριστικά οι προτάσεις για την προανακριτική και να μην παραχθεί το πολύτιμο προσωρινό οιονεί δεδικασμένο για τους Βορίδη και Αυγενάκη.

Το άλλο σενάριο ήταν η συμμετοχή με απόλυτη κομματική πειθαρχία. Όμως τέτοια πειθαρχία δεν υπάρχει πλέον στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Το γνωρίζουμε ήδη από την ψηφοφορία για την ποινική δίωξη Καραμανλή, στην οποία σημειώθηκαν (τουλάχιστον) πέντε διαρροές και χρειάστηκαν οι ψήφοι των πρώην “Σπαρτιατών” για να σωθεί η κυβερνητική βιτρίνα.

Το σενάριο που τελικά επιλέχτηκε ήταν το εξής: να ψηφίσουν με επιστολική ψήφο 75 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη απαρτία (1/4 του όλου αριθμού των βουλευτών) για την απόρριψη των προτάσεων για προανακριτική, με τους υπόλοιπους βουλευτές της ΝΔ να απέχουν.

Πρόκειται για καταφανώς παράνομη και αντισυνταγματική μεθόδευση που παραβιάζει τη μυστικότητα της ψήφου. Και τούτο γιατί ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας που τυχόν επιθυμούσε να ψηφίσει ενάντια στην κομματική γραμμή θα έπρεπε να αποκαλυφθεί: είτε ψηφίζοντας με επιστολική ψήφο (πέραν των 75 “έμπιστων” βουλευτών που επιλέχτηκαν από τη φράξια Μητσοτάκη να ψηφίσουν επιστολικά) είτε ψηφίζοντας στην κάλπη, παρουσιαζόμενος δηλαδή δημόσια στην Ολομέλεια και άρα φανερώνοντας χωρίς αμφιβολία το περιεχόμενο της ψήφου του. Φυσικά, κανένας δεν τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο.

Η μεθόδευση αυτή, όσο εξευτελιστική και εξοργιστική και αν είναι, δεν μπορεί να κρύψει την τεράστια πολιτική ήττα που υπέστη η κυβέρνηση.

Πρόκειται για ανοιχτή και δημόσια παραδοχή της αδυναμίας της να συγκεντρώσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε κρίσιμες ψηφοφορίες: ο “βασιλιάς” είναι γυμνός και η κοινοβουλευτική του ομάδα είναι πλέον και επίσημα διασπασμένη.

Όσο δε για τους ελεγχόμενους Βορίδη και Αυγενάκη, όχι μόνον δεν υπερασπίστηκαν την “τιμή” τους “ενώπιον της Δικαιοσύνης” όπως έλεγαν (αφού η δικαστική διερεύνηση μπλοκαρίστηκε πριν καν ξεκινήσει!), αλλά δεν κατάφεραν να πείσουν ούτε καν τους βουλευτές του κόμματός τους, εξού και η κυβέρνηση αναγκάστηκε σε τέτοιες φαιδρότητες.

Για τη σημειολογία του πράγματος, η Νέα Δημοκρατία διεξήγαγε την ψηφοφορία μόνη της μαζί με τα δύο πρόθυμα ορφανά του Κασιδιάρη, τον άτυπο πρώην εκπρόσωπο τύπου και τον πρώην λοχαγό της νεολαίας του μορφώματος του καταδικασμένου πρωτοδίκως για εγκληματική οργάνωση. Απολύτως ορθά όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αρνήθηκαν να νομιμοποιήσουν αυτή την παρωδία και αποχώρησαν.

Η υπόθεση δεν θα τελειώσει εδώ. Οι ποινικές διώξεις για τους Φραπέδες είναι καθ’ οδόν – αυτό είναι το μόνο βέβαιο – χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν και κινήσεις-έκπληξη από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τόσο για αυτή όσο και για άλλες δικογραφίες.

Το μόνο που κατάφερε ο Μητσοτάκης είναι να επισφραγίσει τον ρόλο του στην κορυφή της ερευνώμενης εγκληματικής οργάνωσης.

Τελευταίο: Μετά από αυτό το όργιο συγκάλυψης, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να επιστρέψει στις θεσμικές αβρότητες και στο business as usual. Είμαστε σε φάση εκτροπής και οι πολιτικές κινήσεις θα πρέπει να αντιστοιχηθούν στη νέα κατάσταση.