Προσπάθειες να κρατηθεί «όρθιος» ο υπόλοιπος οικισμός
Στο Κηπάκι, που εκτείνεται στην βορειοδυτική πλευρά της πόλης, από το τέρμα της οδού Μετεώρων και αριστερά από το δέλτα Καλαμπάκας με σύνορα ως το Κεφαλόβρυσο, συνυπάρχουν αρμονικά εδώ και αρκετά χρόνια το στοιχείο του ντόπιου πληθυσμού με τους ΡΟΜΑ ή τσιγγάνους, όπως είναι περισσότερο γνωστοί.
Ο «Ε.Π.» περπάτησε βήμα-βήμα όλη την περιοχή του Κηπακίου και κατέγραψε εικόνες-σοκ από τον καταυλισμό, συνομίλησε με τους τσιγγάνους που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο μέσα σε αντίξοες συνθήκες, αλλά και τους πόθους, τα όνειρα και τις προσπάθειες όλων των κατοίκων του Κηπακίου να ζουν και να δημιουργούν σ’ ένα τόπο καθαρό και προσεγμένο, όπου θα μπορούν να διαβιούν αξιοπρεπώς αυτοί και τα παιδιά τους.
Αρχικά επισκεφθήκαμε τον καταυλισμό των τσιγγάνων, ο οποίος βρίσκεται λίγο πιο έξω από τον κυρίως οικισμό. Φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο, η νέα περιφερειακή οδός που ξεκινάει από την οδό Πύλης και καταλήγει στο Δέλτα Καλ/κας και διέρχεται από το Κηπάκι.
Οι εικόνες που κατέγραψε εκεί ο φακός του «Ε.Π.», ασφαλώς και δεν τιμούν κανέναν, όλων εμάς που θέλουμε να λογαριαζόμαστε ως μέλη μιας αξιοπρεπούς και ευνομούμενης κοινωνίας. Η εγκατάλειψη, η ανέχεια, η φτώχεια, η απομόνωση σε όλο τους το μεγαλείο. Βέβαια για να είμαστε πέρα για πέρα δίκαιοι, ευθύνες δεν έχει μόνο η πολιτεία για τη κατάσταση αυτή, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και οι ίδιοι, οι οποίοι έχουν συνηθίσει σ’ ένα τρόπο ζωής αντισυμβατικό, ο οποίος είναι έξω από τα δικά μας δεδομένα. Όπως και να’ χει όμως και δω υπάρχουν άνθρωποι νοικοκυραίοι, άνθρωποι που νοιάζονται για την οικογένειά τους, νέοι με όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον.
«Θέλουμε και εμείς να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, αλλά η πολιτεία μας αγνοεί, δεν μας βοηθάει. Να βγουν προγράμματα να ανοίξουμε και εμείς ένα μαγαζί να ζήσουμε, δεν έχουμε μεροκάματο», μας τόνισαν νεαροί τσιγγάνοι.
Ο κ. Ηλίας Φουντούνας είναι ο διαμεσολαβητής μεταξύ των ΡΟΜΑ και του Δήμου Τρικκαίων και μίλησε στον «Ε.Π.» για τα προβλήματα του καταυλισμού. Επισήμανε ως κυριότερα τον ελλιπή δημοτικό φωτισμό, την έλλειψη κάδων αποκομιδής απορριμμάτων, την απουσία χώρων άθλησης και ψυχαγωγίας των νέων του οικισμού (πλατείες, παιδικές χαρές κλπ.), την κάκιστη κατάσταση των δρόμων με αποτέλεσμα την δύσκολη πρόσβαση των κατοίκων, την έλλειψη υδροδότησης λόγω απουσίας δικτύου και πολλά ακόμη. Συμπλήρωσε ακόμα πως οι τσιγγάνοι διαμαρτύρονται γιατί το τμήμα εμπορίου που ανήκει στο Δήμο, δεν τους χορηγεί άδειες πώλησης λιανικού εμπορίου για πλανόδιο εμπόριο οπωροκηπευτικών & λαχανικών, ειδών προικός και χαλιών με συνέπεια να συλλαμβάνονται συχνά και να πληρώνουν πρόστιμα δυσανάλογα με την πραγματική αξία των εμπορευμάτων τους.
Στο χώρο του καταυλισμού λειτουργεί από τα τέλη του 2005 το «Κέντρο στήριξης ΡΟΜΑ και ευπαθών ομάδων», που ανήκει στο Δήμο. Στα τέλη του 2010 ανέστειλε τη λειτουργία του, λόγω μη συνέχισης των συμβάσεων των υπαλλήλων από την προηγούμενη Δημοτική αρχή και άρχισε να λειτουργεί ξανά από το Νοέμβριο του 2013. Είναι επανδρωμένο με επιστημονικές ειδικότητες όπως κοινωνιολόγος (συντονιστής του κέντρου), νοσηλεύτρια, παιδαγωγός, ψυχολόγος και οικονομολόγος και έχει ως έργο τη στήριξη αυτών των ανθρώπων και το ρόλο του «διαμεσολαβητή» με τον Δήμο και την υπόλοιπη κοινωνία.
Κηπάκι όμως δεν είναι μόνο ο καταυλισμός των ΡΟΜΑ, αλλά και μια συνοικία της πόλης όπου διαμένουν πάνω από 2000 κάτοικοι. Εδώ συναντήσαμε τον κ. Κων/νο Θεοχάρη, πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου, έναν άνθρωπο με αγάπη και οράματα για τον τόπο του, ο οποίος μας εξέφρασε τις δράσεις του δραστήριου συλλόγου που προΐσταται και τις ελλείψεις στην περιοχή.
Ο νέος περιφερειακός δρόμος ήταν σχεδιασμένος να περάσει μέσα από τον οικισμό και προέβλεπε την κατεδάφιση του σχολείου. Κάτι τέτοιο το αποτρέψαμε όλοι με την αντίδρασή μας, εξομολογείται στον «Ε.Π.» ο κ. Θεοχάρης για να συμπληρώσει πως ο νέος περιφερειακός δρόμος στο ύψος του Κηπακίου, έχει μια σειρά σοβαρών παραλείψεων όπως έλλειψη παραδρόμων, έλλειψη ηχοπετασμάτων για την αποφυγή θορύβων, έλλειψη πρόσβασης για ΑΜΕΑ, πρόβλημα ορατότητας σε αρκετά σημεία με σοβαρούς κινδύνους ατυχήματος. Επίσης σε αρκετά σημεία υπάρχει πρόβλημα συσσώρευσης ομβρίων υδάτων καθώς δεν υπάρχει σωστός σχεδιασμός για την διαφυγή τους, ενώ όποιος πεζός προσπαθήσει να διασχίσει την οδό παίζει τη ζωή του κορώνα-γράμματα.
Μέσα στη συνοικία τα κράσπεδα και τα πεζοδρόμια είναι είδος προς αναζήτηση, οι στύλοι της ΔΕΗ και του ΟΤΕ βρίσκονται εντός οδοστρώματος, η σήμανση είναι ελλιπής, τα χόρτα και τα βάτα στη γραμμή από Πύργο προς Κηπάκι έχουν ξεπεράσει τα όρια ενώ το ποτάμι χρήζει άμεσου καθαρισμού. Στη διάβαση του ΟΣΕ στο Κηπάκι υπάρχουν ακόμα εν έτει 2015 χειροκίνητες μπάρες, ενώ έχουν συμβεί πάμπολλα ατυχήματα στις αυτοσχέδιες διαβάσεις των πεζών που θέλουν να διασχίσουν τις γραμμές.
Στο Κηπάκι λειτουργεί το 18ο Δημ. Σχολείο, το οποίο είναι 6θέσιο, έχει γύρω στους 200 μαθητές (αρκετά τσιγγανόπουλα), το 18ο Νηπιαγωγείο, δύο εκκλησίες ενώ υπάρχουν και τρία γήπεδα.
Πάγιο αίτημα του συλλόγου και των κατοίκων είναι η έκταση που υπάρχει δίπλα στην εκκλησία, να ενσωματωθεί με το χώρο και να ανεγερθεί μελλοντικά πνευματικό κέντρο ή αίθουσα κοινωνικών εκδηλώσεων.
Κλείνοντας ο κ. Θεοχάρης μας ευχαρίστησε για την επίσκεψή μας στην περιοχή και τόνισε πως όλα αυτά τα χρόνια έγιναν κάποια έργα, στα οποία σημαντική συμβολή και η ανάδειξή τους έγινε από τον Σύλλογο. Τέτοια είναι η διατήρηση του αύλειου χώρου του σχολείου και η περίφραξή του, η ευθεία χάραξη του περιφερειακού και η κατασκευή του κυκλικού κόμβου στο δέλτα Καλαμπάκας, η ανακατασκευή της πλατείας, η είσοδος του οικισμού στο πρόγραμμα μελέτης για την αποχέτευση, σίγουρα όμως ακόμα απομένουν να γίνουν πολλά.
Δημήτρης Παδιός
