Τα Αλώνια Μπάρας είναι μια συνοικία 1000 περίπου κατοίκων, οι περισσότεροι από τους οποίους έλκουν την καταγωγή τους από τις περιοχές των Χασίων-Αντιχασίων, πήρε το όνομά της από τα χωράφια που βρισκόταν εκεί και αλώνιζαν οι Μπαριώτες και καλύπτουν σε έκταση το βορειοανατολικό κομμάτι της πόλης, από το ύψος του κολυμβητηρίου και των παρακείμενων σχολικών συγκροτημάτων μέχρι το ύψος του Λογγακίου και της Αγίας Τριάδας.
Ο «Ε.Π.» βρέθηκε και δω, για να συνομιλήσει με κατοίκους, να καταγράψει και να δημοσιοποιήσει τις απόψεις τους σχετικά με τα προβλήματα που απασχολούν τη συνοικία τους.
Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει στην οδό Ζαβλανίων αλλά και σε άλλους δρόμους, με τα νερά που συσσωρεύονται ιδίως τις βροχερές μέρες, απ’ αυτά που «κατεβαίνουν» από τα νταμάρι (ράχη) που βρίσκεται κοντά στη περιοχή. Ο δρόμος γίνεται ολισθηρός με κίνδυνο ατυχήματος για τα διερχόμενα αυτοκίνητα αλλά και προσβασιμότητας από τους πεζούς. Υπάρχει σε πολλά σημεία έλλειψη φωτισμού στον κεντρικό δρόμο και τις παρόδους, καθότι πολλές λάμπες είναι καμμένες και δεν έχουν αντικατασταθεί. Ο δρόμος που οδηγεί προς τη Μπαλκούρα είναι γεμάτος λακκούβες και σε πολλά σημεία μαζεύονται νερά που κάνουν ιδιαίτερα επικίνδυνη την διέλευση των αυτοκινήτων, ενώ ακόμη και σήμερα πολλοί συνοικιακοί οδοί είναι σε κακή κατάσταση, αφού έχουν χωματόδρομο που τον χειμώνα πνίγονται στα νερά και τις λάσπες. Τα φρεάτια θέλουν συχνό καθάρισμα, τα περισσότερα είναι βουλωμένα και μαζεύουν πληθώρα σκουπιδιών. Πρόβλημα υπάρχει και με την καθαριότητα και με τους κάδους σκουπιδιών. Απαιτείται η τοποθέτηση περισσότερων κάδων αφού πολλοί κάτοικοι, προκειμένου να πετάξουν τα σκουπίδια τους είναι αναγκασμένοι να διανύουν αποστάσεις πολλών μέτρων.
Επίσης στο ύψος του κλειστού γυμναστηρίου και του κολυμβητηρίου, υπάρχουν δύο σοβαρά θέματα που οι αρμόδιοι πρέπει οπωσδήποτε να διευθετήσουν σήμερα κιόλας. Το ένα έχει να κάνει με την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το πάλαι ποτέ έργο πνοής που στη πορεία εγκαταλείφθηκε, η υπόγεια διάβαση που ενώνει το κλειστό γυμναστήριο με την απέναντι πλευρά. Οι φωτογραφίες που έβγαλε ο φακός του «Ε.Π.»μιλάνε από μόνες τους και δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός. Θυμίζει πραγματικά κρανίου τόπο, παραδομένο στο σκουπίδι και την εγκατάλειψη, το δε νερό που υπάρχει φτάνει μέχρι το γόνατο. Όπως γίνεται αντιληπτό, δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να διασχίσει την υπόγεια διάβαση. Το δεύτερο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από κει και αφορά την ανεξέλεγκτη πυκνή βλάστηση και τα χόρτα που βγαίνουν μέχρι έξω το δρόμο. Επειδή πρόκειται για ένα σημείο, από το οποίο διέρχονται πολλά αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι με ανθρώπους που επισκέπτονται την πόλη και την περιοχή μας, η εικόνα που αντικρίζουν δεν είναι η ενδεδειγμένη και σίγουρα δεν τιμάει κανέναν μας. Χρειάζεται επειγόντως μια διαμόρφωση του πρασίνου που υπάρχει εκεί, έτσι ώστε να υπάρξει αισθητική αναβάθμιση της περιοχής.
Συνομιλήσαμε και με το μέλος του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου κ. Μακρίνα Ιακωβάκη, η οποία γνωρίζει από πρώτο χέρι τα τοπικά προβλήματα, όντας υποψήφια Δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό «Φυσάει κόντρα» στις τελευταίες Δημοτικές εκλογές. Ως μείζον θέμα της συνοικίας ανέδειξε το ότι δεν έχει ολοκληρωθεί το σχέδιο πόλης, έχει γίνει αλλά εκκρεμεί η επικύρωσή του. Έτσι δεν μπορούν να γίνουν τακτοποιήσεις οικοπέδων από τους κατοίκους. Εκκρεμεί επίσης σε κάποια σημεία της συνοικίας η σύνδεση της αποχέτευσης ομβρίων και λυμάτων. Ο σύλλογος έχει προτείνει στη Δημοτική αρχή, στο δεξί μέρος της οδού Ζαβλανίων που υπάρχει φαρδιά λωρίδα, που παλιά εκεί ήταν οι λεγόμενες αγελαδόστρατες, να κατασκευάσει ποδηλατόδρομο για τις ανάγκες των κατοίκων. Όσο όμως αυτό καθυστερεί, τόσο πιο δύσκολη καθίσταται η κατασκευή, από τις καταπατήσεις εκτάσεων.
Στα Αλώνια Μπάρας έχει την έδρα του το 25ο Δημοτικό σχολείο, το οποίο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει αύξηση του μαθητικού δυναμικού, αφού έρχονται εκεί παιδιά από το Λογγάκι, του οποίου το Δημοτικό έπαψε να λειτουργεί και εξαιτίας της ανοικοδόμησης που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή, με νέα ζευγάρια ως επί το πλείστον που έχουν παιδιά στην ηλικία του Δημοτικού. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις φυλακές που υπάρχουν στη Μπαλκούρα και όλα τα γύρω χωριά, καθημερινά διασχίζουν την κεντρική οδό Ζαβλανίων πολλά τροχοφόρα, δημιουργώντας κυκλοφοριακή συμφόρηση στη συνοικία.
Κλείνοντας η κ. Ιακωβάκη πρόσθεσε πως όλα αυτά τα χρόνια καμιά Δημοτική Αρχή δεν πρόσεξε τη γειτονιά. Ότι έγινε, μικρό ή μεγάλο, έγινε χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων και του συλλόγου, όπως για παράδειγμα ασφαλτοστρώσεις δρόμων που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και δεκαετίες.
Δημήτρης Παδιός
