Αδιαμφισβήτητα ζούμε πλέον σε ψηφιακό κόσμο όπου ολοένα και περισσότερες πτυχές της καθημερινότητάς μας εξαρτώνται από το διαδίκτυο, από τις εφαρμογές και από τα τεχνολογικά επιτεύγματα που συντελούνται στις οθόνες μας.

Στο συνεχώς εξελισσόμενο αυτό τοπίο, η ασφάλεια των προσωπικών μας δεδομένων, των οικονομικών μας συναλλαγών και των κοινωνικών μας επαφών και σχέσεων αποτελεί μείζον ζήτημα γεγονός που παρατηρείται από τις αναδυόμενες απειλές που η ψηφιακή εποχή έχει επιφέρει. Η κυβερνοασφάλεια και η συνεπακόλουθη ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης έχει γίνει ένα δίκοπο μαχαίρι. Αφενός η τεχνητή νοημοσύνη έχει τεράστιες δυνατότητες στην ενίσχυση της ψηφιακής μας άμυνας από την άλλη όμως εισάγει και νέες διαστάσεις απειλών που απαιτούν προσεκτική στάση.

Η σχέση αυτή μεταξύ της κυβερνοασφάλειας και της τεχνητής νοημοσύνης έχει αλλάξει δραματικά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε τις ψηφιακές απειλές. Υπό το πρίσμα αυτό θα προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στη δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο τομέων, διερευνώντας την εμφάνιση νέων προκλήσεων και ευκαιριών.

Είναι σαφές ότι επιχειρήσεις και οργανισμοί που διαθέτουν ομάδες ασφαλείας αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις καθώς οι συνεχώς αυξανόμενες κυβερνοεπιθέσεις και απειλές ασφαλείας χαρακτηρίζονται πλέον από πολυπλοκότητα,  σε βαθμό που ακόμα και οι πιο έμπειροι επαγγελματίες στον τομέα της κυβερνοασφάλειας δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν. Χρησιμοποιώντας τους προηγμένους αλγόριθμους της τεχνητής νοημοσύνης, οι εγκληματίες του κυβερνοχώρου αξιοποιούν την τεχνολογία για να εκμεταλλευτούν ευπάθειες καθώς είναι σε θέση να δημιουργούν πιο εξελιγμένες επιθέσεις με το μικρότερο δυνατό ίχνος και αποτύπωμα γεγονός που τους καθιστά σχεδόν «αόρατους».

Η τεχνητή νοημοσύνη ωστόσο, αποτελεί εργαλείο στα χέρια των κατάλληλων ειδικών διασφαλίζοντας προστασία δεδομένων, βελτιστοποίηση των χρόνων ανάλυσης, ταχεία ανίχνευση απειλών διατηρώντας παράλληλα τις ομάδες κυβερνοασφάλειας ενήμερες και υπεύθυνες. Στον ψηφιακό αυτό πόλεμο, οι επαγγελματίες της κυβερνοασφάλειας αξιοποιούν όλο και περισσότερο την τεχνητή νοημοσύνη καθώς αποτελεί ισχυρό σύμμαχο στην καταπολέμηση των απειλών στον κυβερνοχώρο. Με τη βοήθειά της, μπορούν να αναλύσουν τεράστια σύνολα δεδομένων, μπορούν να εντοπίζουν έγκαιρα και με ακρίβεια τα μοτίβα που χρησιμοποιούν οι εγκληματίες αλλά και να προβλέπουν πιθανά τρωτά σημεία. Λειτουργώντας προληπτικά, ενισχύεται και η ικανότητά μας να ανταποκρινόμαστε σε κάθε είδους απειλή προτού αυτή προκαλέσει ζημία.

Στον απόηχο αυτής της νέας εποχής και των νέων εξελίξεων οφείλουμε να προβληματιστούμε και να θέσουμε τα δεοντολογικά ζητήματα που απασχολούν ή θα απασχολήσουν στο προσεχές μέλλον το θέμα. Αν η τεχνητή νοημοσύνη αποτελέσει το επίκεντρο της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, αναδεικνύονται  ηθικοί προβληματισμοί. Υπάρχει αυξημένη πιθανότητα μεροληψίας στους αλγόριθμους και σοβαρός κίνδυνος υπερβολικής εξάρτησης από αυτοματοποιημένα συστήματα. Παράλληλα, απαιτείται προσεκτική εξέταση και σε καμία περίπτωση εφησυχασμός για το απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα και για το αν θα πρέπει μια «σκεπτόμενη μηχανή» να έχει πλήρη πρόσβαση.

Σε κάθε περίπτωση, η σύγκλιση κυβερνοασφάλειας και τεχνητής νοημοσύνης έχει ήδη διαμορφώσει μια νέα ψηφιακή πραγματικότητα η οποία παρουσιάζει πρωτόγνωρες προκλήσεις, πολύπλοκες και εξελιγμένες απειλές αλλά και καινοτόμες λύσεις. Οφείλουμε όλοι μας να προβληματιστούμε και να πλοηγούμαστε στο διαδίκτυο με ασφάλεια και ισορροπία αξιοποιώντας τα οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης αλλά αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τους εγγενείς κινδύνους της. Εξάλλου, το μέλλον της κυβερνοασφάλειας έγκειται στην ικανότητά μας να προσαρμοζόμαστε, να καινοτομούμε και να παραμένουμε ένα βήμα μπροστά σε αυτό το αδυσώπητο παιχνίδι γάτας και ποντικιού.

Θωμάς Χαχάμης

Master of Science in Cybersecurity (MSCS)